Carpe Diem
Wiersz dedykuje wszystkim żyjącym w/g zasady Carpe Diem...
Pamiętam jeszcze ten dzień
Dzień, w którym pierwszy raz
Spojżałem ci głęboko w oczy
I co ujżałem? – smutek...
Dni mijały a gdy drugi raz
Zajżałem w twoja dusze
Zobaczyłem jak płynie czas
Jak wszystko się zmienia
Minęły kolejne tygodnie
I gdy znowu spojżałem ci w oczy
Zobaczyłem radość, ale też
Znowu najgorsze – smutek
Nie minęło długo, kiedy smutek
Który miałaś w oczach
Zapragnął kolejnej zmiany
I tak od smutku do smutku
Od spojrzenia do spojrzenia
Mijają kolejne dni
Od radości do smutku
Carpe diem...
Żeby ich życie nie było takie jak ta zasada... bo nie wiele po sobie zostawia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.