Chora na miłość.

Jestem chora na miłość, choć to wcale nie łatwe
Tak zwyczajnie czuć ból, który nie jest chwilą
Choć uparcie broniłam swojej duszy wprawdzie
Miłość rozłożyła moją zdrową zgniłość

Nie ma racji bytu ta choroba serca!
Przecież dnia każdego nosiłam płaszcz długi
Szalem opleciona, by ciepło mi było, szłam...
Przez bezdroża, nie szukałam sługi

Nie wiem jak to było, kiedy to się stało
Rzuciła się na mnie, jak dzika zwierzyna
Opętała do granic, oczy otworzyła
Szłam za rękę z miłością, poprzez deszczu strugi

Jestem chora na miłość, może to nie łatwe
Może boli tak bardzo i za bardzo czuję
Dziś płaszcz długi ściągnę , schowam na dnie, w szafie
Chcę być chora na miłość! po życia kres długi...

autor

eternia

Dodano: 2009-04-01 21:20:10

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie