Wołanie o szczęście.

Czego tu brak ,nocną porą
W mym lotnym tchnieniu,w liści szeleście?
Czemu nie mogę z ust mych wydobyć,
Słów wołających o szczęście?

Może brak w sercu słońca promieni
Może brak w nim ochoty.
Czemu z miłości swojej nie mogę
Zbudować muru obrony!?

Może brak siły sprawia ,że szlocham
Może to myśli zwątpienie.
Dziś jestem pewna,ze Ciebie kocham!
Moje odwieczne marzenie.

Czego tu brak tą nocną porą,
W mym lotnym tchnieniu, w liści szeleście?
Dziś jestem pewna ,że Ciebie kocham...
Więc czemu wołam o szczęście?

autor

eternia

Dodano: 2009-03-31 16:37:41

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie