Cisza
Czasem tak mocno jej pragniemy
Ucieczka od problemów, spokój przyjemny.
Brak zewnętrznych bodźców, do refleksji
pora
Wśród drzew zieleni nad brzegiem
jeziora.
Praca, szkoła, dzień płynie za dniem
Życia monotonia, zmiana jak dobry sen.
Cisza uspokaja nas, ale także rani
Nikt nas nie słyszy, jesteśmy sami.
Brak drugiej połówki, przyjaciela też nie
ma
Jest tylko przyroda, ty i twoja poezja.
W sercu także cisza, nic innego nie
gości
Jak pustka i wielka doza samotności.
Cisza uspokaja, ale nawet jej dawka
wielka
Nie ukoi nas jak obecność drugiego
człowieka.
autor
pawoj1
Dodano: 2014-12-01 02:40:02
Ten wiersz przeczytano 817 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Samotność, cisza jest przyjazna ale tylko wtedy gdy
obok jest bliski człowiek na dobre i na złe.
Podoba mi się wiersz, pozdrawiam:)
Też czasami mi jej brakuje, lubię ciszę. Miłego
Też czasami mi jej brakuje, lubię ciszę. Miłego
Jasne ze czlowiek potrzebuje bliskosci ciepla rozmowy
ale nie kazdemu jest to dane z roznych powodow
pozdrawiam
W ciszę, samotność często się ucieka,
lecz człowiek lgnie do człowieka!
Pozdrawiam!
Samotność na dłuższą metę nie jest dobra i ta cisza z
nią związana również,to prawda.Człowiek potrzebuje
drugiego człowieka,masz rację Autorze.Pozdrawiam
serdecznie:)