I co dalej?
/ Ostatni z cyklu / https://www.youtube.com/watch?v=foGkU6x3eSE&ab_channel =alexistt225
Nigdy nie spojrzałem w lustro,
czochrane włosy w warkocze
widzą twe odbicie na klamce.
Wyrwałem, dziurę zostawiłem.
Węższa perspektywa kosmosu;
oczom rozwiał koleiny, klucz łez
rozchodzi sie po magnetyźmie
Nie wiem? czy lewą, czy prawą
ręką mam pisać. Oburęczność;
jak te półkule, odnalazły środek
pisania pięknego i brzydkiego.
Nie ma! Nie ma? Drzwi butem
potraktowane, imię zostawiam
zawiasom. Szeroki czeka świat.
Czasami jem obiad sztućcami,
na pustyni robię przegląd jezior;
wklęsłe, wyschnięte oczy widzę,
w łyżkach przypomina początek,
drugi za wodami -- twe odbicie.
Piaski złociste mam przy ustach
i strzaskana klepsydra w sercu.
Czas! Mój zatrzymała w miejscu
Komentarze (44)
Ciekawa refleksja z wiersza płynie,
czasami nasza wyobraźnia wychodzi
po za granicę. Pozdrawiam serdecznie
Resztę komentarzy, pod wierszem odkomentuję, nie
dzisiaj, ok?
Pamiętam o Was!
Wstawiam nowy wiersz.
_weno_
Dziękuję!
Niemniej uważam , że forma " w magnetyźmie" jak i "
magnetyzmie " robią sporą różnicę, co do
interpretacji. Obie formy są poprawne.
Dziękuję za zajrzenie. Cieszę się!
Pozdrowionka dla Ciebie!
Bardzo ładny i ciekawy wiersz.
popraw - w magnetyzmie* i będzie ok.
Miłego dnia życzę :)
re: Piorónek
Ano, niech będzie! Amen.
Dzięki za pozdrowienia dla "artystki" - przekażę, gdy
takową spotkam.
@Najka@ Ogólnie jest ok!
Dziękuję za zajrzenie.
Pozdrówki dla ciebie!
Ileż tu refleksji w tych twoich wersach, aż się
pogubiłam ale wszystkiego po trochu z twojego
życia...myślę że się ustabilizowało...miłego dnia
życzę.
Mily! Tak-:)
to tylko poezja -:))
dzięki.
Pozdrowionka!
e.jot -:)
No niech i tak będzie.
Dowolnie można interpetować, jak i krytykować -:)
Dziękuję za zajrzenie.
Pozdrowionka dla artystki przesyłam.
... ślady dzieciństwa
ale mogę się mylić...
Znakomity Wiersz, Piorónku Zet.
sisy89 - dziękuję!
wolnyduch ( Grażynka )
Za bardzo, zapędziłem się z tymi wierszami ( cykl) No
cóż mogę rzec, po prostu mnie to porwało -:)
Doceniam każdy komentarz, jak i twój.
Cieszy mnie natomiast to, że korzystasz z życia.
Dziękuję za poczytanie.
Pozdrowionka dla ciebie!
Chyba jakaś Ksienżniczka mocno peelowi zalazła za
myśli...
Pozdro Seba :)
Tak! Marku.
W pewnym sensie masz rację.
I faktem niepodważalnym jest to, że dłuższe siedzenie
nad kilkudziesięcioma wierszami, męczy człowieka.
Dziękuję za poczytanie i ślad.
Pozdrowienia ślę!
Czytając Twój wiersz widzę w nim zagubienie i
rozterkę,która w swojej niemocy targa sercem. z
pewnością wszystkiego jest przyczyna, może to
miłość,która zapukała do serca i nie pozwala na
spelnienie?
Pozdrawiam.
Marek
Jak zwykle nietuzinkowo, tak klepsydra w sercu jest,
msz, niepokojąca, cały wiersz też torchę taki
rozwichrzony, jak te włosy, masz wiersz do powrotów,
to pewne, kiedyś po cichu może jeszcze wpadnę dziś
wpadłam na chwilę, mimo, że wzięłam urlop od beja,
pozdrawiam, Seba :)