Cud

przejmujący wiersz...i pytania do Boga..i brak
odpowiedzi...

Wierszem wrazac swoj bunt, kierujesz pytanie do Boga,
dlaczego, gdzie tkwi przyczyna. Bo kiedy tracimy
ukochana osobe, klocimy sie nawet z Bogiem lub tracimy
wiare w Jego istnienie. Gdzie byles Moj Boze, ze
pozwoliles na to? A tak naprawde to czas i tylko czas
powoli zabliznia rany. Ale trzeba go duzo i trzeba
wytrwalosci i innych dobrych serc, ktore wspomoga.
Wiersz wieje smutkiem, ale w smutku tym jest piekny.

wiersz ładny..smutkiem przeplatany, a wiara w
Boga..zwątpienie zdarza się ....
jednak wracamy bo bez Niego ani kroczku nie
uczynimy...cuda się zdarzają....tak jak w Kanie

Smutny ten " Cud" ale taki prawdziwy. My jesteśmy
tylko ludźmi, którzy marzą, kochają, wątpią. Wszak
wszyscy kierujemy do Niego swoje prośby, wahania,
smutki, a On nas omija. Dlatego nieraz w Niego wątpimy
i nie bardzo wiemy już czy istnieje. Jak sądzicie? Czy
jest Bóg skoro pozwala nam wątpić w siebie?

piekny wiersz przepełniony tesknota za kimś kogo nie
ma tu ale jest tam w niebie i z gory patrzy na ciebie
tak chciał bog chciał zebyś przesła probe wiernosci i
wiary

To, co przyczynilo sie do napisania tego wiersza,
musialo byc nieszczesciem nieogarnionym ludzkim
mysleniem... Nawet sobie nie chce wyobrazic tego. A
Bóg? Mimo wszystko czuwa...

Smutny wiersz,ja tez zadaje sobie takie pytanie ,
tylko brak na nie odpowiedzi.

Trudne pytania zadajesz - być może kiedyś dostaniesz
odpowiedź... Czasem po prostu musimy przyjąć to, co do
nas przychodzi i czekać na zrozumienie...

nie tylko twoich próśb nie słucha,też często zadaję
sobie takie pytanie...bardzo mi sie podoba to co
napisałaś...bardzo smutne ale taka jest prawda...a
ludzkie pragnienia?...każdy chciałby być
szczęśliwy,zdrowy i żeby wszystko było ok..ale cóż...

Bardzo ciekawa interpretacja cudu , pytanie na końcu
mnie zaskoczyło;-)dobry wiersz.