Cudowny Aniele.
Ty mój Kwiatuszku, cudowny Aniele,
dałaś w moje życie sensu tak wiele.
Ja Ciebie wielbię w sekrecie ducha,
rozsądek swoje a serce nie słucha.
Od dawna sercu mojemu nie jesteś już
obca,
nawet będąc zniewolona przez innego
chłopca.
Bez Ciebie okropnie czas mi się dłuży,
moja podporo w żywota podróży.
Od wielu lat mój wzrok zawsze ukradkiem,
za Tobą kluczył niby przypadkiem.
Za Twoją piękną postacią błądził,
zawsze z ukrycia, by nikt nie posądził.
Los z Tobą obszedł się w sposób okrutny,
dzień jego zdrady - rok taki smutny.
Spowodował że tamtą miłość pochowałaś,
w zmartwieniu i smutku - jednakże Ty
trwałaś.
Po latach bólu na drodze Twojej,
spotkałaś miłość w postaci mojej.
Nadziei promyk zaświecił nam jasny,
związek nas dwoje zbuduje własny.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.