Cyklon wyobraźni
Skalone wytwory okutej wyobraźni,
Dotykają srebrzyste polarne widoki,
Nad sadzawkami wygrzewał się głos
topoli,
Szumiał i dźwięczał -znad niegodziwej
przestrogi,
Nastał dzień niezmiernej szarości w
cykorii,
Szczepiony ramionami pnącego się życia,
Koło krzewu otulił się topos euforii,
Pływał i stąpał-w podjarzmionej agonii,
Wędrował księżyc razem za rączke ze
słońcem,
Mrugając do swych marzeń czułością i
chłodem,
Ponad zagmatwana linią ulotności gwiazd,
Zawarta była treść mitologicznych
wspomnień,
Komentarze (4)
ten podoba mi się najbardziej.
Masz bogatą wyobraźnię i jest ona odbiciem w Twoich
wierszach, ten oceniam pozytywnie :)
Witaj Skromny! Twój wiersz nie jest taki skromny, jest
piękny! romantyczny! chyba polubię Twoją poezję!!
Pozdrawiam pięknie i życzę weny :))
Witam na wortalu:)
uwielbiam motyw księżyca
zatopienie się w marzenia i wspomnienia
a chetnie bym jedną zabrała gwiazdę na szczęście:)
pozdrawiam serdecznie:)