cz. VI i Epilog (Jest Jeszcze...

„Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem.”

idąc na ustach z życzeniem
tylu lądowań ilu startów
biegnąc pełznąc i w końcu idąc

gdyby wszyscy wiedzieli że na każdym postoju
czeka ich suchy nocleg i gorąca herbata z miodem
jednak mapy nie są wstanie uchwycić
jednakowych pewnych i bezpiecznych
wieczerników

możesz dojść dzisiaj albo za miesiąc
ale w końcu trafisz
bo wszystkie drogi prowadzą do Rzymu
oznaczonego na mapie solidnym piórem wieków

możesz dojść bizantyjskim kanałem
ciemną bezkresną doliną
albo alpejskimi tarasami czekając w ciszy
na przełamanie wiecznych lodów
czasem też wmieszać się w dziką i tajemniczą
załogę kupieckiego statku ciągnącego z Arabii

wejściem jest punkt wyjścia
i do niego trafić
ale jak już jestem
to rozgoszczę się na stałe

i pewnie nas zniszczą

ale nie pokonają

i nigdy nie zapomną



EPILOG

i żyli?
długo?
i szczęśliwie?

w sobie i w nich
odwiecznie
niewyobrażalnie

autor

Kla Ro

Dodano: 2009-04-19 18:58:31

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie