Czas niemłodych

Każdego z nas dosięga przemijanie.
Z biegiem lat jest mniejsza
operatywność i działanie.
Garb doświadczeń dusi do ziemi.
Jednak pełną piersią pragnę żyć.

Fizjonomia wiek zdradza,
ale mam młodą duszę i serce.
Ukryte marzenia do spełnienia.
Niespożytą moc miłości, wrażliwości,
ale deficyt bliskości i radości.

Brak możliwości ratuje wyobraźnia,
ze wspomnieniami szare, smutne dni
ubarwiają.
Pragnę czerpania energii z przebywania
z ludźmi młodymi.

Nie skazujmy starszych osób
na lekceważenie.
Należy im się szacunek i życzliwe traktowanie.
Każdego boli obojętność i zapomnienie.

autor

@Krystek

Napisany: 2024-03-18 Dodano: 2024-03-18 08:36:18

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie