Czas przytuli

Najtrudniejsze są pożegnania ,piękne wersy. Pozdrawiam
:)

Bartki, dziękuję bardzo za komentarz. Muszę się
przyznać, że bardzo tęskniłam za nimi. Pozdrawiam
cieplutko :)

Piękna ta Twoja melancholia...
Wprawdzie ja już za dworcowym zgiełkiem nie tęsknię, a
co do pożegnań, cóż... To prawda, bywają ciężkie...
Ale mają moc... Jak to śpiewała chyba Madonna - "The
Power of Good-Bye"... Tutaj Lady Ga-ga, za którą nie
przepadam, ale ten numer dość zaskakujący
(pozytywnie)...

Wiersz śliczny.

Pozdrawiam ciepło, Elu :)

Moli bardzo dziękuję za komentarz.. Miłego wieczoru :)

Witam,

to nie takie proste, ale możliwe/+/.

Pozdrawiam.

Tadeuszu, dziękuję za Twoją obecność pod wierszem..
marzenia prawdopodobnie się spełniają, więc staram się
realizować.. Miłego dnia :)

Elżbieto
Od dawna czytam Twoje wiersze. Chociaż ostatnio
nieczęsto tutaj bywam, to pamiętam, że prawie zawsze
dostrzegałem w nich smutek, tak jak w tym wierszu
napisanym tęsknotą i pragnieniem szczęścia.
Życzę spełnienia marzeń Mgiełko.
Tadeusz.

Izo, Tereniu bardzo dziękuję za odwiedziny i
komentarze. Miłego dnia :)

Elżbietko, nie wiem czy można na spokojnie
przyzwyczaić się do pożegnań...poruszyłaś tym wierszem
moje wspomnienia. Dziękuję, że jesteś. Gałązka bzu dla
Ciebie ze Śląska :)

Ślicznie napisany wiersz w melancholijnym klimacie.
Pożegnania zawsze budzą silne, trudne emocje.
Serdecznie pozdrawiam :)

Kolejnym gościom dziękuję za poświęcony czas i
komentarzem. Pozdrawiam ciepło i miłego wieczoru :)

Witaj Elu
Nie czas na melancholie, choć pożegnań zawsze
przyjdzie się uczyć w najmniej odpowiednim momencie.
Fajny wiersz...
Pozdrawiam
;)

Pożegnania i smutki zawsze z sobą powiązane...czas po
czasie trochę złagodzi bo inaczej być nie
może...pozdrawiam Elu.

Prześliczny, metaforyczny wiersz!
Czas płynie nieuchronnie, przybliża nas i oddala...
Powitania, pożegnania...
Rozterki, łzy...
Najbardziej bolą rozstania i czekanie na powroty.

Jestem pod wrażeniem Twojego wiersza.
Zatrzymuje i porusza.

Serdecznie Cię pozdrawiam i cieszę się z Twojego
powrotu.

Byłem, czytałem i poczułem. Mam nadzieję, że
przegonisz smutki na cztery wiatry.
Pozdrawiam Elu serdecznie :):)