CZAS ROZSTANIA
Przyszedł czas - naszego rozstania,
wracam pamięcią do pięknych chwil,
one mi w głowie - na wieki zostaną,
chwile Twych pieszczot, uniesień.
Dałaś mi to, co najpiękniejsze,
miłość i wiarę w sens życia,
dałaś mi Siebie - bez granic,
dałaś mi piękny - róży kwiat.
Kwiat najpiękniejszy na świecie,
tak delikatny - jak aksamit
za to Kochanie – bardzo dziękuję,
nie prosząc Ciebie, o nic więcej.
Wiem, że na tym świecie,
nie mogę nic więcej dostać,
Tyś pragnieniem mym nieosiągalnym,
ja jednak będę - czekał do końca!
Do końca będę miał nadzieję,
ona pomoże przetrwać - chwile złe,
ale czy wytrwam – nie wiem sam,
Może mi Pan Bóg - dopomoże?
Chciałbym Panie, kochać i być kochanym!
Tę ukochaną – znalazłem właśnie,
lecz Ona dla mnie, jest
„niedostępna”
jak błękit na firmamencie Nieba.
Proszę Cię Panie, dopomóż mi!
Odwróć ode mnie - myśli złe,
daj mi podpowiedż - co ja mam zrobić?
Czekać - czy zamknąć za sobą drzwi?
mirdus1
Komentarze (5)
tylko wytrwali w trudach osiągają wielkie cele... :)
Matką głupich cię nazwali, nadziejo,prawda, że
nadzieja pomaga pogodzić się z tym, czego nie można
zmienić. ale ty chyba możesz jej dopomóc nie czekaj
biernie .
Wiersz bardzo wrażliwy - pozdrowionka cieplutkie -
miłego wieczoru
Piękne słowa wrażliwe o tęsknocie za wybraną Wiersz
podoba mi się tyle w nim ciepła i wrażliwości że
chwyta za serce
Nadzieja rzeczywiście pomaga przetrwać nawet
najcięższe chwile. Jestem pewna, że dzięki niej
wytrwasz. Jeśli naprawdę w coś wierzymy, to nie ma
niczego nieosiągalnego. Trzeba o tym pamiętać i nie
poddawać się. Piękny wiersz. Można pozazdrościć
adresatce:-)