Czekając na zrozumienie

znów tornado myśli, a wszystkie zlepione

Czekając na zrozumienie
zatracam się
staję się nikim,
będąc sobą
Czekam na zrozumienie
jak Helena wyczekiwała kochanka
Czekam dłużej
Wciąż biegnę, staram się wzbić,
lecz moje życie to lot Ikara,
wzbijam się by upaść,
tak jak urodziłam się by umrzeć,
upadam w nicość!
Pomóż mi,
nie opowiadaj mi o sobie i swoim życiu,
opowiedz mi o mnie,
no mów...
mów
chce się poznać lepiej,
chce się doczekać zrozumienia samej siebie,
bo niedoczekam się zrozumienia od świata

opowiesz mi o mnie?

autor

Joker

Napisany: 2006-11-05 Dodano: 2006-11-05 17:13:13

Ten wiersz przeczytano 347 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie