czernastegopaździernikadwatysiąc...

tamtego jasnego poranka
otworzyłam oczy
a jego czyste,rozświetlone spojrzenie
wbiło we mnie swe brunatne ostrza
przysunęłam się
przetarłam wszystkie tajemnice
pod zaspanymi powiekami
anioł leżał przy mnie
i całował moje włosy
ktoś chodził od ściany do ściany
zamykał okna na oścież
szeroko zamykał drzwi
wtuliłiam się w anioła
i z zamkniętymi oczami
liczyłam pióra
u jego lewego skrzydła
przesuwały się wskazówki zegara
tak jakby trochę za szybko

autor

cloudia

Dodano: 2006-09-04 09:13:44

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie