Człowiek
gdy ciężar błędów
czyni duszę ciężką
życie stawia kolejną poprzeczkę
wymazuje szczebel po szczeblu przeszłość
wybaczeniem otwiera nową ścieżkę
gdy zawiść sprzymierzeńcem naszym
dumą napawa
granice stawia
nie widzi dobra w drugim człowieku
a kruche życie miłości szuka
która otula serca
łączy i cieszy
jak wschód słońca
jest namiastką człowieczeństwa
autor
bozenat73
Dodano: 2022-05-02 00:47:13
Ten wiersz przeczytano 879 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Wiersz skupia się na wewnętrznej drodze człowieka,
prezentując kontrast pomiędzy ciężarem błędów a
wybaczeniem, pomiędzy zawiścią a poszukiwaniem
miłości. Wskazuje na to, jak życie stawia przeszkody,
a jednocześnie oferuje szansę na regenerację poprzez
wybaczenie i otwarcie się na nowe możliwości.
Czytelnik pozostaje z refleksją na temat relacji
międzyludzkich.
(+)
P.S. zaczynam "poznawanie" od debiutu.
Błędy każdy popełnia, ważne, aby umieć wyciągnąć
wnioski
Pozdrawiam serdecznie :)