Człowiek
Ciemna strona "Wiersza o człowieku" zainspirowana Delicją Jastrza
Ludzie, to bestie bez uczuć wyższych,
a te najniższe nie mają granic.
Pirat drogowy ode mnie szybszy
potrącił, mając mój żywot za nic.
Kiedy wracałem pewnego razu,
drogą do domu po nocnych łowach,
nawet nie zwolnił, lecz dodał gazu,
bolą mnie teraz łapki i głowa.
Nie mam co liczyć u opiekuna
na pomoc oraz wyraz współczucia,
prędzej na progu w konwulsjach skonam,
z odrazą truchło będzie wyrzucał.
Jestem podrzutkiem z pierwszego miotu
zabrany siłą prosto od matki.
Żeby się szybko pozbyć kłopotu,
wywieźli na wieś do obcej chatki.
Tam kąt znalazłem w starej stodole
i by zasłużyć na pełną miskę,
ciągnąc ze sobą kocią niedolę,
musiałem tępić gryzonie wszystkie.
Już nieprzydatny, biedny kaleka,
brudny, cuchnący i na wpół dziki,
na łaskę pańską się nie doczekam,
w bólach umieram, lecz nikt nie słyszy.
_________╭━━━━━╮
______╭━━╯------╰━╮
ᓚᘏᗢ__╰━◉━━━━━◉━╯
miau!!!
przy okazji zapraszam do obejrzenia moich obrazów https://jovita63.wixsite.com/joviska
JoViSkA
Komentarze (118)
Dziękuję:-) mamy podobną wrażliwość do naszych
czworonożnych braci
Smutne to , że ludzie są tak bezwzględni, napisałem
wiersz w podobnym tonie o podrzuconych pieskach i
pozwolę sobie zacytować wers
Gdy były malutkie
radośnie się bawiły,
śmiesznie szczekaly,
dzieci je tuliły.
Minęły lata
psina wieku nabrała,
już nie jest tak słodka
jak maskotka mała.
Dziękuję za uwagę za cenną uwagę. Pozdrawiam
Dziękuję kolejnym gościom za odwiedziny...Ślę moc
serdeczności zyko:) Piorónku :)
Oczywiste! Jak twój ładny wiersz.
Ludzie tego pokroju, to osoby z syndromem aleksytymii,
śą emocjonalnymi analfabetami. Dla nich wszystkie
kolory tęczy są szare...
Pozdrowienia dla ciebie!
Dziękują za piękny wiersz. Nie każdy potrafi tak
wzruszająco przemawiać do ludzkiego sumienia.
Pięknie dziękuję irysku i nureczko za pochylenie się
nad refleksją wiersza...
pozdrawiam ciepło i serdecznie :)
Wartościowy wiersz o nieczłowieczym zachowaniu. Po
prostu wstyd...przed zwierzętami.
Pozdrawiam
Bardzo potrzebny wiersz.
Już tyle razy ratowałam życie mojemu kotu, który
bardzo lubi walczyć...
I zawsze jest tak ważny. Pełen ciepła i wdzięczności.
Bardzo na tak dla wiersza.
Pozdrawiam :-)
Witaj Promyczku :) Tak się cieszę, że tutaj też
zajrzałaś...bardzo mi miło :)
Ślę moc serdeczności :)
Wspaniały wiersz, wzrusza
swoim przekazem.
Pozdrawiam, Ula, serdecznie.:)
Dziękuję miłym Paniom Wandom za odwiedziny i wyraz
wzruszenia...
Pozdrawiam ciepło i serdecznie :)
"Człowiek to brzmi dumnie" bynajmniej tak być powinno,
ale ile jest w nim człowieka, gdy tkwi w nim
znieczulica społeczna. Taki ciężar na pierwszy rzut
oka zważyć jest trudno. Nigdy nie wiadomo, z kim ma
się do czynienia; na pozór uczciwy człowiek a za
kierownicą staje się potencjalnym zabójcą.
Zasmucona wierszem pozdrawiam ciepło, Uleczko :)
Boże... niezwykle wzruszył mnie ten wiersz.
Miło mi bardzo Fenixie, że do mnie
zaglądasz...dziękuję i również pozdrawiam :)
To prawda.wielu z nas jest nieczułych na cierpienie
stworzeń,które przecież tak jak my czują -Pozdrawiam