człowiek i drzewa
drzewa poddają się wyzwaniom ludzi
deska trumna
figura Chrystusa
krzyż
huśtawka
sztachety
kredens
stół
most
raczej kładka
słup z metalową tabliczką
gwoździe wbijane w drzewo bolą
cywilizacja woli jednak żelazo
odporne na czas
rdzą chronione
dłużej przetrwa niż
słup wibrujący życiem
po pięćdziesięciu latach od śmierci
autor
annapelka1
Dodano: 2017-07-09 10:03:11
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
bardzo dobry wiersz niekonwencjonalny
Bardzo ciekawa refleksja, pozdrawiam z południa
Francji.
Ciekawy przekaz! Pozdrawiam!
Ciekawa refleksja, jak rowniez taka, ze starych drzew,
sie nie przesadza jak i starych ludzi.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Piękna ciekawa refleksja. Pozdrawiam.
W obronie drzew ? Początek i się szczególnie podoba.
Pozdrawiam
Sękate drzewo stoi i czeka, a ten człowiek
z piłą tarczową, ani chwili nie zwleka.
robimy rzeczy z coraz dłuższą żywotnością, tylko
człowiek nadal nieodporny na śmierć...
mocne prawdziwe słowa pozdrawiam