dẻjả vu
obce wspomnienia
wkradają się do jej umysłu
widzi cudowne obrazy
tak bliskie sercu
wyzwalające ogrom uczuć
lecz to tylko złudzenie
dom z ogrodem
obserwuje z czułością
czuje bijące od niego ciepło
zachwyca się tą ostoją bezpieczeństwa
ma wrażenie że zna od zawsze
lecz to tylko złudzenie
roześmiane dzieci
są tuż obok niej
obejmuje je mocno
smakuje matczynej miłości
bezgranicznie kocha
lecz to tylko złudzenie
w ramionach mężczyzny
zaznaje rozkoszy
serce łomocze z podniecenia
dreszcze przechodzą ciało
upaja się tą chwilą
lecz to tylko złudzenie
Komentarze (10)
Czy to obce wspomnienia?Niemożliwe!
Wiersz pelen wspomnien i tesknoty,,
wzruszajacy,,pozdrawiam.
Może to złudzenie kiedyś stanie się prawdą.
i pozostało cierpienie...zgrabny wiersz
wiersz przepełniony pragnieniem, tęsknotą...miły w
odbiorze...pozdrawiam
Swoiste śnienie na jawie, piękne sny, przy odrobinie
szczęścia, otwartości na ludzi i świat,mogą się
spełnić, życzę z całego serca, wiersz z bólem,
konfesyjny powiedziałabym, + za cierpienie opisane w
tym wierszu, pozdrawiam :-)
"to nie miłość, to tylko złudzenie..." a nam zostaje
cierpienie
czytałam ten wiersz kiedyś bym się pod nim podpisała a
teraz ze zwrotek wymazałabym na potrzeby własnej osoby
"to tylko złudzenie" no dobra jeszcze mi tych dzieci
brakuje...
ładnie delikatnie zwiewnie
Piękne obrazy, przepełnione ogromnym pragnieniem i
tęsknotą... ciekawy wiersz, daje do myślenia...
widać w wierszu że brakuje ci tej drugiej połówki oby
marzenia się spełniły