Daleka Droga
Dokąd idziesz Wędrowcze,
Dokąd droga Twa zmierza?
Życie ziemskie skończyłeś,
Idziesz…
Gdzie jeszcze nie byłeś.
Za siedmioma górami
Jest nieznana kraina.
Tajemniczość swą skrywa.
Idziesz…
Bo ona Cię wzywa.
W myślach Cię poprowadzę
Byś nie błądząc tam dotarł.
Pokusy przezwyciężył,
Idziesz…
Twój drogowskaz – Księżyc.
Nad grobem się pomodlę
O spokój Twojej duszy .
Zapalę wiele zniczy,
Idziesz…
Czas już się nie liczy.
O jedno tylko proszę…
Nic więcej już nie muszę.
O dzieci nasze zadbaj
I bądź…
Ich Aniołem Stróżem.
Komentarze (15)
Wysłucha Cię na pewno położy dłoń na skroni, pomoże
przetrwać burze, przed Wszystkim cię obroni
Tak,masz rację-jeśli udaje się w ten inny wymiar-niech
zrobi co tylko może -by chronić "nasze dzieci" i niech
będzie takim Aniołem Stróżem-to się wydaje być na
miejscu...
Najpiękniejsze dzieło, jakie dane mi było przeczytać
na Beju. Czytając w głowie układałem muzykę, potem
instrument zawtórował w moich dłoniach.
Coś wspaniałego. Dziękuję.
To bardzo osobista rozmowa z kimś, kto już przekroczył
granicę, ale... wciąż jest blisko. Wzruszający wiersz.
Śliczny, przejmujący wiersz
podoba mi się forma wiersza - treść bardzo
przejmująca, nawet nie wypada komentować, tylko
podpisać się pod Twoimi prośbami :)
Zwracasz się do kogoś bliskiego, kto odszedł z prośbą,
którą on może spełnić. Pieknie to napisałaś.
Modlitwa i znicze to symbole pamieci..
o tych co odeszli..ale zyja w sercach
naszych.
Przejmujacy wiersz...Zawsze dzieci njwiecej
cierpia...bardzo ladny wierszrzed Zaduszkami..
przy ostatnich wersach...oczy mi trochę...zwilgotniały
ale pewnie mam je już w takim miejscu...dziękuję...
Bardzo ładny ale troche smutny wiersz...a moze ta pora
tak nastraja dziwnie...
Piękny a zarazem bardzo smutny...
Wiersz bardzo mądry ładny i ta płęta chyba te święto
wszystkich nas nastraja.
Wiersz nadzieją pisany, że ktoś tam jeszcze spojrzy na
nasze pociechy
Piękny wiersz i piękna prośba "O dzieci nasze
zadbaj... I bądź… Ich Aniołem Stróżem."