dialog na dwa krzesła pomiędzy
usiedli naprzeciwko - autor z pustką w
dłoni
czytelnik zajął miejsce (przysunął puste
krzesło by zająć nim ręce)
autor:
chciałem tylko zapytać czy pobędziesz
mną ze mną
czytelnik:
chciałem tylko wiedzieć czy umiesz mną
pobyć we mnie
autor:
chciałem powiedzieć że frazy to szeregi
wątpliwości opatrzonych kropkami
utwierdzonych wykrzyknikami
czytelnik:
chciałem zobaczyć we frazach niewątpliwą
pewność i stanąłem w kropce
tuż obok ciebie
unieśli się (wciąż naprzeciwko)
autor zwinął pustkę w rulon
czytelnik zwolnił miejsce (odsunął puste
krzesło, by zająć nim ręce)
i poszli sobie do siebie
Komentarze (71)
Dziękuję Wam bardzo za czytania :)
Serdecznie pozdrawiam :)
ciekawie :) pozdrawiam
Świetnie piszesz!
Miłego, Elu :)
Elu,chciałbym, ale nie jestem w stanie Ci pomóc jak
Janko Muzykant czy Wanda Kosma.Wiesz przecież,że ja to
tylko z kwiatka na kwiatek...
Ale przeczytałem twój wiersz,wgryzłem się w miąższ
i... jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam serdecznie.
ciekawa forma wiersza - dialog
jak widać nie zawsze porozumienie jest realne
"autor zwinął pustkę w rulon
czytelnik zwolnił miejsce"
- szkoda, że nie udało się im porozumienie,
ale za to wiersz powstał świetny.
Pozdrawiam
Jakby się czytało: 'Waitng for Godot'. Na kogoś, kto
nigdy nie przychodzi i ma coś rozsądzić. Dajcie sobie
spokój, dziewczyny: wiosna za oknem :)))
słownik ortograficzny tak rozdziela wyrazy, że
naprawdę można zgłupieć, dlatego wszystko sprawdzam w
Sjp PWN lub w papierowych ;)
Kurcze, zgłupiałam:) Ale racja jednak po stronie SPJ
:) Dzieki bo mini, poprawiam ponownie :)
dziewczyny, aż sprawdziłam, bo...
naprzeciw, naprzeciwko :)
http://sjp.pwn.pl/sjp/naprzeciw-I;2486852.html
Nie pociął skrypt, hurra! :)
Za sugestią Janka Muzykanta (nie wiem, czy dobrze
przeze mnie odczytaną) inna (próbna) wersyfikacja,
którą skrypt pewnie potnie :(
usiedli na przeciwko - autor z pustką w dłoni
czytelnik zajął miejsce (przysunął puste
krzesło by zająć nim ręce)
autor:
chciałem tylko zapytać czy pobędziesz
mną ze mną
czytelnik:
chciałem tylko wiedzieć czy umiesz
mną pobyć we mnie
autor:
chciałem powiedzieć, że frazy to szeregi
wątpliwości opatrzonych kropkami
utwierdzonych wykrzyknikami
czytelnik:
chciałem zobaczyć we frazach niewątpliwą
pewność i stanąłem w kropce
tuż obok ciebie
unieśli się (wciąż na przeciwko)
autor zwinął pustkę w rulon
czytelnik zwolnił miejsce(odsunął puste
krzesło, aby zająć ręce)
i poszli sobie do siebie
Tak, fenomenologia, jak najbardziej - lubię to :)
Dzięki Wando za pokazanie byka - faktycznie... :)
Wstyd mi :)
Fenomenologicznie! Wspaniały wiersz.
P.S. naprzeciw / na przeciwko
Beatko,Ewuniu,dziękuję za Wasze komentarze :) Miłego
:)