Dla Barbary...

Nie bądź dla mnie, o miła skąpcem, nie wypada!
Nienagannym urokiem oczaruj-gdy trzeba;
I ja pragnę coś więcej niźli kromki chleba;
Którą to bez miłości z łzami w oczach zjadam!

Przestań pieśń smutną nucić o jutrze nieznanym,
Uszanuj ten dar boży, który dzień ci daje...
Darz szacunkiem i kochaj, nawet gdy nie staje(?!)
Bo inaczej czart twoje pokrzyżuje plany!

O luba! Niech twe oczy świecą niczym gwiazdy,
Na ustach twych miast burzy-tęcza kolorowa.
Ja oddam tobie serce....by cię uszczęśliwić!!

Wszystko więc w twoich rękach-kto komu przyjazny,
W nim to zamiast zawiści rodzi się odnowa
Serca, duszy i ciała. By inni nie mogli wyszydzić!

Barbara. Choć... Choć dziewczyna jest grudniowa..., Gdy chce, w sercu cię zachowa... Bernard. Paniom... Paniom, które zbytnio miękkie, Nie radzę zaczynać z Benkiem! Krystian. Marzą panie… Marzą panie o Krystianie, Bo Krystian każde wypełnia zadanie…!

autor

rubin

Dodano: 2006-12-04 16:54:20

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie