Dla Iskierki
Cóż to za uczucie, zmieniające świat,
Bez niego świat bez barw,
Z nim zauważysz każdy kwiat,
Cóż to za uczucie, o tak potężnej mocy,
Kłócące z sobą ludzi, rodziny, narody,
Przez nie walczyły i ludy północy,
I pokolenia starych, szczególnie jednak
młodych...
Cóż to za uczucie, wywołujące spory,
Prowokujące bitwy, bójki, kłótnie,
Dla jednego niczym zmory,
Dla innego celem życia i jego
ratunkiem...
Jednocześnie pytam, cóż to za uczucie,
Łagodzące ludzi, kojące nerwy,
Znajdujące cel życia człowiekowi,
Potrafiące ukoić największy ból...
Potrafiące zakończyć bezcelowe ludzkie
snucie,
Dające człowiekowi do życia siły i
werwy,
Ja przed nim nigdy już nie będę się
bronił,
Gdyż dzięki niemu opuściłem największy w
swym życiu dół...
Miłość – tak często używane słowo,
Często na wyrost, gdy ktoś się zauroczy,
Dzięki niemu me życie zaczyna się na
nowo,
I jestem pewien – to miłość, więc
szybko się nie skończy...
i nic tego nie zmieni...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.