dla moich dzieci

cztery życia
cztery smutki
cztery usmiechy
cztery radości
cztery pary rąk i cztery pary oczu
które co dzień trwają we mnie
przytulając do mnie swoją ufność

i dziecinne twarze
zapatrzone w jutro
zasłuchane w nutke
nadchodzącej pieśni

i wyciągam dłonie
chwytam wiatr co pieśn tę niesie
i zamieniam smutki w radość
łzy ocieram
ból uśmierzam
aby pieśń dotarła święta
nie zmącona
niepojęta

autor

tila

Napisany: 2006-01-08 Dodano: 2006-01-10 07:54:52

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie