Dla tych co kochają

Czy można żyć bez dojrzewania?
Tak jak jabłka rosną w sadzie
tak i my żyjemy z owocowania.

O brzasku słońca uśmiechamy się
a gdy księżyc wschodzi na niebie,
gwiazdy witamy jak nowy dzień.

Widząc kwiat, na Polskiej łące,
schylamy się by spojrzeć na jego płatki,
skryte za płaszczem trwogi, jednak czułości
pragnące.

A gdy w czyichś oczach lśnią łzy,
marzymy o lepszym świecie, lepszych dniach
by ta łza zmieniła się w szczęście
które nie gości tylko w snach.

Czy można żyć jedynie z miłości?
Tak jak ptak, szybuję w przestworzach,
tak i my pragniemy chwili radości.

By o świcie witać świat z otwartymi rękami,
nie bać się co będzie jutro, lub za rok,
nie patrzeć pesymistycznie w mrok,

Ale patrzeć na wszystko oczami dziecka,
widzieć jedynie dobro i piękno,
bo rzeczywistość bywa zdradziecka.

autor

Kornelia

Napisany: 2004-10-09 Dodano: 2004-10-09 18:02:30

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 55

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie