do anioła

podcięte skrzydła nie pozwalaja mi się wzbić
nie potrafię już szybować
rany które ciagle krwawią bola
bola coraz mocniej
drobne nic zadaje kolejne
brak już klapek na oczach
widze całe to zło
różowe okulary zgubiłam uciekajac
ale to nie koniec...
i ślepo chcę w to wierzyć...
znajde na to ratunek
odnajdę drogę do Ciebie
i właśnie Ty otulisz mą duszę
zmęczoną i smutną Swymi skrzydłami...
Aniele mój...
prosze... powiedz ze istniejesz...
daj mi siłę by wierzyć...

autor

AnyżkA

Dodano: 2006-12-24 00:00:19

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie