Do Bezcelu (Kolorowe jarmarki)

łokcie twarde oschła dusza
przeszedł szybko jeden z wielu
bezuśmiechu z teczką w dłoni
po peronie do Bezcelu

nie ukłonił się podróżnym
wcześniej wytarł w barze kurze
z kolegami drink piątkowy
tam wyłącznie w garniturze

poza barem nie patrz w oczy
zabłąkanym bezadresu
super ważne w tej kulturze
gdy ucieka się od stresu

trzymać dystans od przegranych
od podróżnych do Bezcelu
nie daj Boże się spodoba
i co wtedy przyjacielu

co z ratami za chałupę
i samochód na bogato
nałożyły się kredyty
już ci grożą konfiskatą

za żaglówkę niepotrzebnie
sto tysięcy poszło w błoto
odpracujesz po godzinach
już ci robią plan sieroto

będą trzymać nóż na gardle
pracuj pracuj bo tak trzeba
spłacaj kupuj nie korzystaj
nie zabierzesz też do nieba


"I gdy pytam cicho siebie
Czego żal dziś Tobie?
Co wyliczę, to wyliczę
Ale zawsze wtedy powiem
Że najbardziej mi żal..."


*Kolorowe jarmarki

autor

raskolnikowski

Napisany: 2021-06-07 Dodano: 2021-06-07 22:55:24

Ten wiersz przeczytano 1244 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie