Do Lilii

Na zamówienie pewnej bejowiczki oraz tych, którzy pytali: „dlaczego tak mało piszę o miłości?”

Lilko! Miłości moja. Jesteś mi jak zdrowie…!
Chwile te przepiękne, tam, w Leśnej Podkowie…
Dobrze zapamiętałem. Dziś w Luny osnowie
Ciało Twe we śnie widzę, i mętlik mam w głowie!

Lilko piękna, za Tobą i do Częstochowy…,
Iść na pielgrzymkę pieszą. By znów do alkowy,
By nockę spędzić z Tobą, nie licząc się z trudem…,
Bo dla mnie byłaś ową- ósmym świata cudem!
Gdy w plątaninie sznurów u Twego gorsetu
Nie mogłem dobrnąć końca, ciało me podnietą
Takie dreszcze targały, aż się trząsłem cały
Upragniony Twych piersi…które falowały
Bardziej, niż łan pszeniczny w ciepłym letnim wietrze!
Czar Twych oczu straszliwie zagęścił powietrze
Aż tchu nie mogłem złapać- serce jak młot biło,
Wreszcie końca dobrnąłem, wreszcie mi ulżyło!
Wziąwszy Ciebie w objęcia niczym skarb Edenu
Całowałem zawzięcie aż zabrakło tlenu.
Twoje oczy oddane z miłością, szczerością,
Bym później dalszym planem[(który to z ufnością
Mi oddałaś)], mógł się zająć, całym Twym urokiem,
Pięknym brzuszkiem, pępuszkiem- biodra Twe szerokie…
W gardle śliny zabrakło, spojrzałem na „eden”
Wtem pomyślałem sobie- oj! Szczęściarzu jeden
Ile się może trafić w twym życiu okazji
Jak ta oto dziewczyna, z sercem tak przyjaznym
Oddana, zaufana, (i forsy nie woła!)
Przygarnia pod swe skrzydła z duszyczką anioła.
Idź więc dalej! Nie przegap tej cudnej okazji,
Kochaj, całuj i szalej- użyj swej fantazji,
Aby serca nie zranić, byś stanął na szczycie;
Zejdź teraz troszkę niżej, skosztuj należycie
Z całym dla niej szacunkiem za szczere oddanie
Kosztuj wolno, namiętnie, bo tak lubią panie.
Później scałuj jej ciało, które trzęsą dreszcze,
I bądź pewien, że powie: jeszcze, jeszcze, jeszcze!

Cdn.???
"Miało być o miłości a wyszło o...namiętności."
słuszna uwaga bejowiczki, tak się jakoś złożyło!

Konrad. Nie martw... Nie martw się zbytnio Konradzie, Gdyś raz na przedzie, a raz na zadzie! Renata. Kiedy… Kiedy idziesz do Renaty, Zabierz strzelbę i granaty! Wiktor. Z nim… Z nim o każdej możesz porze, Tyle werwy jest w Wiktorze!

autor

rubin

Napisany: 2006-11-12 Dodano: 2006-11-12 00:10:03

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie