DO PODWIECZORKU
nakryty lnianą ścierką
służyłeś za stół
pomieściłeś kubki z mleczną kawą
wielki bochen wiejskiego chleba
masło i jaja na twardo
gdy poczerwieniało słońce
obsiedli cię żniwiarze
najedzeni
w podzięce śpiewali pieśni
znosiłam snopy
dziadek
zestawiał
na kształt małych domków
żniwiarze
odeszli
dorosłam
powróciłam
u mnie czas wyżłobił bruzdy
ty ciągle gładki
dziś
jesteś mi stołkiem
kamieniu polny
czy jeszcze kiedyś do ciebie powrócę
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2013-09-09 08:29:57
Ten wiersz przeczytano 2329 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
bardzo ciekawy wiersz pozdrawiam
I wróciłaś. Oddałaś nie tylko opis żniw, ale i klimat
znoju i trudu ciężkiej pracy na roli. A kamień stanowi
centrum wydarzenia.
Pozdrawiam serdecznie.
Jurek .
Zabrałaś mnie w cudowną podróż do lat dziecięcych,
niewinnych i słodkich...Żal, że żniwiarze
odeszli...Piękny wiersz :-)
Dziękuję za te piękne wspomnienia Tak wyglądał i mój
podwieczorek ileś tam lat temu. Jak smakował na
świeżym powietrzu podwieczorek! Kamień może być
tematem wiersza jak się okazuje. I kamień można
pokochać. Cieplutko pozdrawiam .
W słoiku zamyka się rzeczy które - chcielibyśmy, by
odnalazły następne pokolenia i posiadły wiedzę o
naszych najważniejszych potrzebach.
Były ważne wtedy, jak nam teraz.
Pozdrawiam i chwalę wiersz :)))
Są rzeczy, przedmioty które na całe życie pozostają w
naszej głowie owiane jakimś sentymentem i często do
nich wracamy.Pozdrawiam.
ładny wspomnieniowy wiersz.Lubię takie wiejskie
klimaty.Pozdrawiam
Wspomnieniowo, romantycznie i lirycznie. BRAWO!
Dziękuje, za chwile wzruszania!
Ulubiony kamień, ulubione drzewa...to nasze
wspomnienia...
Bardzo ładnie :)
Pozdrawiam
Bardzo ciekawy! Pozdrawiam :))
wspomnienia z dzieciństwa mają w sobie coś
szczególnego ...teraz te same obrazy mają dla nas inne
znaczenia - piękny wiersz :-)
pozdrawiam
Ujęłaś tym wierszem:)Są takie rzeczy, które zawsze
pozostaną w nas, bo kim byśmy byli bez nich.
Wielki krąg życia w jednym kamieniu zamknięty i
wspomnieniach. Wszyscy kiedyś wrócimy do, a właściwie
pod kamień. Pozdrawiam :)
I kamienie mają duszę:)
Prześliczny wiersz Grażynko - ujmujący:)
Pozdrawiam:)
Dziękuję wszystkim za przeczytanie wiersza i miłe
komentarze. Cieplutko pozdrawiam