Buk wie czemu
Sto wierszy
(może nawet więcej),
w tysiące słów
wplątane - kocham.
A one milczą
jak najęte.
Zazdroszczę bukom tego złota.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2014-10-08 09:11:52
Ten wiersz przeczytano 4600 razy
Oddanych głosów: 98
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (105)
Dziękuję Wam :)
Ślicznie.
Pozdrawiam serdecznie :)
A ja zazdroszczę (oczywiście w pozytywnym znaczeniu
tego słowa) Tobie Zosiczku zwięzłości, precyzji słowa,
umiejętność tworzenia klimatu zadumy i zachwytu.
Dziękuję.
Piękna liryka, a buki piękne jesienią, pozdrawiam
ciepło.
Piękna i lekko gorzkawa liryka, powędrowałam za
Wiktorem, miło było tutaj zajrzeć, Zosiu,
pozdrawiam serdecznie :)
Twoje wierszee nigdy nie są rozczarowaniem. Dlatego tu
jestem: organicznie wręcz potrzebuję czgokolwiek, co
by mnie nie rozczarowało.
Pozdrawiam:)
Wandaw, Anna
dziękuję :)
Piękny chociaż tajemniczy wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie Zosiu :)
rzeczywiście - buki jesienią złotem sie mienią.
Dziękuję, Irisku za poczytanie. Miło, że zaglądasz do
tych dawniejszych wierszy :)
piękny i tajemniczy ...
udanego wieczorku Zosiaczku :)
Miło, KLEMO. Dziękuję :)
Wspaniała refleksja, dotycząca poetyckiego życia,
zatrzymujesz i skłaniasz do zastanowienia się nad
słowem a zarazem nad naturą...
Bardzo mi się podoba, pięknie
Moc serdeczności Zosiak
Dziękuję :)