do szuflady piszemy...
...dla wszystkich wierszo poetów :)
do szuflady piszemy swe wiersze
na karteczkach ukradkiem kreślimy
te wyznania i myśli szalone
potajemne uczucia najszczersze...
nieraz księżyc noc nagle rozjaśnia
srebrnym blaskiem zasypie nam oczy
gdy po niebie wolniutko sie toczy
zmieniając noc cicha w świat baśni
nocne cienie osuwa ta pełnia
w świat nas wiodąc tajemnych
srebrzystych
i marzenia w nas budzi i myśli
i tęsknota nam serca przepełnia
wtedy słowo za słowem sie kładzie
na dnie duszy tajemną modlitwy
i gdy słowa uczuciem zakwitną
wiersz następny ląduje w szufladzie...
autor
łukasz graczyk
Dodano: 2008-03-28 19:01:16
Ten wiersz przeczytano 659 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bardzo ladny wiersz z pelna szuflada wierszy. Wyglada
podobie do mojej.
Chyba sie nie zgodze pisać do szuflady po co
,zawsze ktoś zauważy nie wstydź się uczuć przelać na
papier pisz co serce podpowiada i o tym co ty chcesz
,jednak zwracaj uwage na błędy to ważne .
Piękne! Wiesz dobrze, o czym piszesz... nie każdy tak
potrafi...
mnie sie podoba, marzenia i tęsknoty najlepiej
przelewać na papier i tworzyć takie ładne wiersze jak
ten
Piszemy wiersze i zawsze jednak ktoś je
zauważa,poczyta,uśmiechnie się...a piszemy je z
Tęsknoty przeważnie wtedy są najbardziej
poruszające...
Racja wstydzimy się uczuć i emocji. Autor wiersza nie
powinien się do tego przyłączyć --- miejscami coś
zgrzyta - "w świat nas wiodąc tajemnych srebrzystych";
"na dnie duszy tajemną modlitwy"; popraw sobie
"zmieniając noc cicha w świat baśni" - cichą ---
czasem taki ogonet potrafi zmienić treść wiersza,
dlatego się czepiam :-) --- w sumie nienajgorzej