Dotyk slonca...

Gorace slonce dzisiaj zamigotalo
i promykami mi usmiech przeslalo.
Zdziwilam sie, ze mnie widzi,
a ono w ciszy nadal swiecilo,
az mi sie zrobilo radosnie i milo.
Zlocisty pelny ciepla blask dawalo,
a w glowie mi tylko szumialo.

Pomyslalam o wysokich topoalch,
ktorych konary sa blizej niego,
a przez szelest mlodziutkich lisci,
wysylaja piesn dziekczynienia,
ze dzieki niemu mogly dojrzec
i wsluchac sie w rabek tajemnicy istnienia.

Pomyslalam tez o zlocistych polach,
o kwiatach ich przecudnych barwach i zapachach,
oraz o pracowitych pszczolach,
ktore nektar z platkow zbieraja,
by posilic nas zlocistym miodem,
jeszcze przed blasku slonca wschodem.

Pomyslalam o wszystkim co nas otacza,
bo taki radosny i cieply promyk slonca,
wprawia swiat i ludzi w ozywienie,
i na dzien dobry przesyla do wszystkich
samych wspanialych marzen spelnienie.

autor

gwi@zdeczka

Napisany: 2005-05-23 Dodano: 2005-06-23 16:50:10

Ten wiersz przeczytano 969 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Obrazkowy Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie