Drzewo
Wewnątrz łupiny, bielma nasiona
Zarodek kręci, wygina.
Wilgocią, ciepłem w glebie zbudzona,
Nowa się rodzi roślina.
Ze wschodu na zachód, krążąc, liściasta
Walczy ku światłu łodyga,
Sama cień rzuca, się stale rozrasta.
Z bieli rdzeń w twardziel zastyga.
Filarem korzeń pełen zapału,
Przeciwko burzom i suszy,
Drąży, się wije, wzmacnia pomału,
Czasem i skałę też kruszy.
Jako za młodu, tak będzie stary
Pień wystrzelisty, wysoki –
Powykręcane sękiem konary
Sięgają krzepko na boki.
Tryb życia wrzący wije, świergocze,
W korze wyryte dwa serca,
Gorzkie i słodkie znajdziesz owoce,
A także dojrzysz wisielca.
Kiedy ząb czasu wyrwie, uziemi,
Zwali to cielsko żałośnie,
Grzybem przeżuje, w próchno przemieni,
Nowe tam życie wyrośnie.
Marek Thomanek 2022
Komentarze (6)
Witaj, nie wiem czy dotarła do Ciebie informacja, że z
dniem 15 marca 2024 nasz portal poetycki
wiersze.kobieta.pl ma być skasowany z całą jego
zawartością. Jeśli chcesz skopiować swoje wiersze, to
lepiej zrób to przed 15-tym marca.
Cała społeczność bejowa zbiera się u Patryka (amaroka)
i popiera wniosek walki o nasz wspólny dom, każdy
podsuwa własne pomysły, co można zrobić, żeby
właściciele portalu zmienili zdanie. Reprezentuje nas
oczywiście cenzor Pan Jan i to on prowadzi rozmowy na
wyższym szczeblu.
Zostawiam Ci link do ostatniej publikacji amaroka, tam
są wszystkie nasze komentarze, warto by było abyś jako
użytkownik Beja wypowiedział/a się w tej sprawie jako,
że tworzymy razem watahę, która tak łatwo się nie
poddaje.
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/konsultacje-spolecz
ne-sprawie-beja-591448
Piękny wiersz!
Alegorycznie o ludzkim życiu...
Serdeczności przesyłam
Fantastyczny wiersz..
Świetny wiersz.
A my jak te drzewa... Chociaż nie zawsze.
Świetny wiersz.
A my jak te drzewa... Chociaż nie zawsze.
Wiersz ukazuje fascynujący obraz życia drzewa,
opisując jego początki, rozwój i siłę, z ciekawymi
metaforami i odniesieniami do natury. Każdy cykl ma
swoją śmierć/koniec.
(+)