Drzwi

Wśród powodzi słów
Gestów, czynów i serc zimnych
Wśród sopli ciemności,
Jęku i cierpienia
Wśród słów poetów smutnych
I szklanych prawd kolorowych.

Jedno jest światło i jeden jego blask
Jedno jest serce, takie serce
Twoje serce

Wśród zniecierpliwienia
buntu i strachu
Wśród blasku palonych krzyży
i samotnych serc
Wśród morza matek łez
otwartych ust i oczu zamkniętych

Jedno jest światło i jeden jego blask
Jedna jest prawda, taka prawda
Twoja prawda

Wśród śmiechu i drwin
Stoję ja
W tnącym deszczu ludzkich win
Moich win
Nie lękam się
Otwieram drzwi

Twoje drzwi

autor

renee

Napisany: 2005-08-25 Dodano: 2005-08-25 20:58:25

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie