Dumanie
Tak leciutko jak nigdy,
Dziś fruwam w przestrzeni.
Mijając przykre doświadczenia,
Zawody miłosne i cierpienie.
Zanurzam się w słodkiej nieważkości,
Pomijam kwaśne szczegóły życia.
Pozostając w błogiej nieświadomości,
Że tyle jeszcze przede mną do odkrycia.
Zamykam oczy,wyciszam umysł,
Błądząc między szufladkami rozumu.
Te dane usuwam-delete,
Do tych nie wracam-escape.
Segregacja,korekta myśli,
Ciekawe czy ulegnie zmianie?!
To co jest już za mną,
I to co mnie czeka-w przyszłości...
Komentarze (1)
Myślę,że sztuka życia właśnie na tym polega, żeby nie
zniechęcać się drobnymi potknęciami, ale iść
naprzód..:))