Dumka
Dumka
W tamtej krainie
niezbyt odległej memu sercu
dumka brzmi tęsknie
na cztery głosy męskie.
W refrenie tylko
tam gdzie łza spłynęła
żeńskie brzmią akordy
delikatny śpiew skowronka.
Wolność się w niej przelewa
jak fala mrowia ludzi
w zimowej atmosferze
wieloma sercami podgrzewanej.
Brzmi dumka dumnie
już nie taka ckliwa
akord dynamiczny
do przodu się wyrywa
pełny nadziei
ku wolności.
Łódź 05.12.2013 Mirosław Pęciak
autor
miniek183
Dodano: 2013-12-05 17:44:39
Ten wiersz przeczytano 947 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Czy dumka o dumce, jest faktycznie dumką. czy dumką
się tylko nazywa?
Encyklopedia mówi, że dumka to ukraińska pieśń ludowa
o lirycznym charakterze.
Lirycznie - jak najbardziej, z ludowymi akcentami
krucho, ukraińskich ni hu hu.
Ale rozumiem, że to tylko tytuł.
Czy autor nie miał na myśli czastuszek?
Akordem napisany wiersz.
Łączenie się słowem z ludźmi walczącymi o wolność jest
godnym naśladowania.
Pozdrawiam serdecznie:)
Zazdroszczę. Już tydzień głowię się, jak uczcić zryw
ku wolności na Ukrainie wierszem, a Pan zrobił to tak
lekko, szczerze i prawdziwie. Pozdrawiam.
Moja babcia śpiewała dumki.. akompaniując sobie na
bałałajce.. dziś już mało kto wie co to dumka i
bałałajka..
Wiersz zatrzymuje. Pozdrawiam.
ciekawie... jakoś tak chwyciła mnie za serce ta dumka
:-)