Dusza
Przepadła szansa byś był ukochany
W sobie głęboko noszę te bólu kajdany
Choć jako dusza wesoła i towarzyska
Wielu mnie zna lecz nikt z dość bliska
W dłonie chwytam deszcze wiosenne
Myśląc jak Ci jest tam wysoko beze mnie
Czasem spotykam ludzi co mnie pocieszają
Jednak dla mej duszy to jest wciąż za
mało
Na próżno mi radzi ten kto tego nie
przeżył
Poznać, mieć i stracić osobę o której
marzył
Komentarze (15)
Smutny! ale jakże piękny przekaz++++++
Pozdrawiam serdecznie :))
Tak, nie da się pocieszyć kogoś słowami, za wiele jest
w środku cierpienia... z serca pozdrawiam. Za dobre
słowa i propozycje jestem wdzięczna, ale nie mam
odwagi na coś więcej, a moje serce też jest zranione
choć w inny sposób, dlatego bardzo Cię rozumiem.
Oczywiście, tego nie zrozumie nikt.
Jeżeli to świeże to przeczekaj; jeżeli dawne to nie
rozdrapywuj ran. każdy nosi swój własny bagaż, sztuką
jest żyć razem z nim. nie życzę powodzenia, życzę
oswojenia
Witaj - ciezko miec takie wspomnienia, ale dobrze je
miec, aby moc wspomniec to co sie kochalo, albo kogo
kochalo. Ladny smutny wiersz. Pozdrawiam
Smutny wiersz. Mieć kogoś takiego i stracić to
największe nieszczęście... Pozdrawiam serdecznie:)
Nie wiem czemu, ale przyszedł mi na myśl tytuł
piosenki: "Dusza mnie boli, a serce płacze":)
tak to jakiś czas poboli
lecz kiedyś przestanie:)
pozdrawiam:)
To boli, wiem coś o tym. Pozdrawiam serdecznie i
ciepło.
"Wielu mnie zna lecz nikt z dość bliska" bardzo
smutna jest taka samotność
Trzeba stratę przeżyć, by się z życiem mierzyć!
Pozdrawiam!
Smutny wiersz o żalu, który towarzyszy po stracie
ukochanej osoby.
Znam ten ból i jedynym pocieszeniem jest to, że miałam
szczęście - choć na krótko - mieć ją przy sobie.
Pozdrawiam serdecznie.
Poznać, mieć i stracić...
Za dużo...+++
Pozdrawiam...
,, Dusza boli, a serce płacze! ,, - poszukaj na
youtube.
Poznać,mieć i stracić osobę,o której się marzyło to
jak poezja bez wierszy-wieczna tęsknota,nieugaszone
pragnienie.Pozdrawiam ciepło.