Pozwól mi.
Znów byliśmy razem, rozpacz i Nadzieja.... Romanowi.
W cichą, białą noc grudniową,
wróciłeś mi radość na nowo.
Jesteś, więc proszę pozwól mi:
w ramionach Twoich się skryć,
w nocy we snach o Tobie śnić,
przy sercu Twoim koić łzy,
przy Tobie trwać i obok być.
Serce moje bije tylko dla Ciebie,
wszystko co zechcesz chcę ci dać.
Pozwól mi: znać dotyk Twych dłoni
i Twoich ust, każdy drogi mi uśmiech,
nawet Twój cień, gdy jesteś obok.
Bo całym Światem jesteś Ty,
więc zostań i Pozwól mi.....
Tessa50
autor
Tessa50
Dodano: 2009-05-17 07:35:13
Ten wiersz przeczytano 1283 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Niedobrze, że wrócił...będzie nowa rana w sercu...
pozdrawiam ciepło...
Tereniu pozwol mi ....to łatwo uczynic......i tak
wielekie pragnienie ....ale w ramiona ukochane
utesknione i upragnione.....w twoich wersach tesknota
i oczekiwanie na spełnienie....jestes gotowa oddac sie
aby tylko zakosztowac cho na jeden oddech , czy
maleńką chwile te kropelki szczescia.....pragniesz
wiec niech sie twoje pragnienia.....pozdrawiam ...
Tereniu, wiele razy pozdrawiasz jesinnie i z daleka. A
dzisiaj pozdrawiałaś mnie WIOSENNIE (chociaż, aż z
Chin?). Niech nadzieja kiełkuje wyraźniej z każdym
dniem.
Twoja milosc nigdy sie nie konczy,,,chociaz
ktoz to wie,,,zycie rozne scemariusze malue,,,,pelne
niespodzianek,,,
pozdrawiam cieplutko z daleka.
jak zwykle pięknie przejmująco... przesyłam mocne
uściski:)
Tesso wzruszasz swoimi wierszami do łez-pozdrawiam i
czekam na jeden wiersz z którego wyczytam że szczęście
wreszcie do Ciebie przyszło -tego życzę -pozdrawiam
ażeby tylko chciał pozwolić... bardzo mi przykro gdy
człowieka nachodzą takie sytuacje i rozterki... a
Twoje słowa Tereniu postaram się wprowadzić w czyn ale
sama wiesz jak jest ciężko. pozdrawiam
Tesso rozbrajasz mnie siłą i szczerością swego
uczucia, czego ujście dajesz w wierszach.Pisz dalej,
aż to wypiszesz!
Smutny Twój wiersz,ale mam nadzieję,że jeszcze los
Twój się na dobre odmieni :),zostawiam + i pozdrawiam
Cię bardzo cieplutko :)
Niestety, często ci ludzie, którzy potrafią
prawdziwie, bezgranicznie kochać obdarzają tą wielką
miłości tych, którzy nie potrafią jej docenić.
Piękny, szczery wiersz.
więc zostań i pozwól mi-kochana nic na siłę,ale wiem
ciągle kochasz i nic na to nie poradzisz,piękny wiersz
tesso pisze do ciebie bo tak trzeba twe serce
wyciszyc..i utopic je w marzeniach.......bo gdyby
roman wiedział co traci...................to bałby
sie...swego nieistnienia:)
może kiedyś pośmiejemy z tego wszystkiego, chcę Cię
pocieszyć, bo wiem, że on nawet nie jest wart Twojej
miłości. czytałam jego kometarz, trudno go nazwać
człowiekiem, to takie wrogie, ukłony nisko :)
Tessso zapomnij juz,mniej bedziesz
cierpiala-uwierz,wiem,ze to nie jest latwe,ale jestes
silna,dasz rade
ogrom milości....pozdrawiam serdecznie....wiersz jak
zawsze wzruszający...