dusza

dla siebie samej...

dzusza wychodząc ze mnie
usiadła na krawędzi łóżka
i śmiała się
patrzyła się i śmiała
nie mogła powstrzymać śmiechu
patrząc na nią umarłymi
zamkniętymi oczami
błagałam już tylko o litość
chciałam dotknąć jej ręką
ale nie mogłam
moje ręce były zimne i sztywne
nie mogę się ruszyć
umarłam
a dusza smieje się siedząc
na krawędzi łóżka
"nie możesz żyć, gdy mnie nie ma"
i wyszła bezczelnie trzaskając drzwiami

autor

tusia17

Napisany: 2006-10-16 Dodano: 2006-10-28 15:47:52

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie