Duszka
Z cyklu: Wersy do Ciebie
Chociaż się działo dawno temu
to jest wciąż miłe jak poduszka
tak mnie nazwałeś nie wiem czemu
nadałeś mi to imię "Duszka".
Bo ładne słowo to przetrwało
choć krótko jednak byłeś przy mnie
jak talizmany są wciąż ze mną
dwa listy Twoje i to imię.
A Ty - odszedłeś szukać dalej
za górę za las i za rzekę
być może Duszkę gdzieś spotkałeś
lub imię Duszka innej dałeś.
A ja - niekiedy gdy w zadumie
do swoich wspomnień czasem wrócę
to przez tą Duszkę właśnie Ciebie
jeszcze pamiętam i Cię lubię.
Komentarze (6)
Przyjemny wiersz. Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
Duszka to zdrobnienie od Danusia, Dusia, Duszka
właśnie :-) piękne, ciepłe wspomnienie :-)
Na całym świecie nie ma drugiej takiej Duszki:).
Pozdrawiam cieplutko+++
Ładny wiersz, taki lekki, dobrze się czyta. Pozdrawiam
serdecznie:)
Z przyjemnoscia przeczytalam Twoj wiersz.Pozdrawiam:)
jak raz dotknęła dusza czegoś to i duszyczka
zapamięta, co się trafiło prosto z nieba - to nie na
codzień, to - od święta.