Dwa potwory i Wielka Noc(Wielki...

Z Zeszytu czarnego

System moralny, transcendentalny lub transcendentny (góra lub dół) potwór nad nami, bo przecież się boimy robić pewnych rzeczy - dekalogi, ale nie absolutne, dane mechanicznie, a zawsze żywo nas dotykające, naturalne, a nie wymyślone. Więc stąd potrzeba pozbycia się emocji i usystematyzowania dla wygody. I to druga strona medalu sumienia - moralność, system, schemat wytłumiający naturalność, wykoślawiający, bestialski - bo nie kradnij, nie zabijaj nie są absolutne, ale i nie dowolne, trzeba za każdym razem pytać, oczywiście nie zawsze dogłębnie, wystarczy powierzchniowe dotknięcie emocji, sonda powierzchniowa, głębinowe są dla trudnych sytuacji. Wyobcowanie, dystans, alienacja, zimna ciekawość, eksperymentowanie, usprawiedliwienia wyższe to potwór moralność.
Np. Nie kradnij, ale wychodząc z Egiptu Żydzi kradną, ale nie kradną, no bo przecież Egipcjanie to goje, bydło itp. Pan Mengele torturuje dzieci i starców, tnie, szczepi, jest panem życia i śmierci, ale przecież to dla dobra gatunku, narodu, lub dla mamony, u bestii to też „dobry“ powód. Szatańskie wymiary, o których już pisałem.
Więc stawiam hipotezę, zwierzę ma sumienie, boi się robić pewnych rzeczy, nie chce robić, inne chce, człowiek uogólnia, oddalając się od pierwotnych emocji i tworzy potwora moralności.
Kult męczennictwa w moralności jest dziwny, niby to emocje, ale odtwarzane, powtarzane - od strony biorcy, np. Jezusa, Damuziego, ale i ktoś go męczy(?). Co to ma uświadamiać, te pasje? -
zwierzę unika cierpienia, a nie je sobie przenosi w jakiś wyższy wymiar, triumfów -zachowania ja?, niezłomnej woli?, pokonania ciała?
Brednia o ofierze za nasze grzechy (wykup). Utożsamienie człowieka z przeżyciem rośliny, ziarna - jednak mniejsza brednia.
Ziarno inkarnuje, a nie jest zbawiane. No chyba, że przebywa w Prawii(Wyraju) to chwila wytchnienia w cyklu.
Inne potwory to siedem grzechów głównych. A jak potwory to i zbawcy główni, np. umiarkowanie, współczucie, pracowitość, odwaga, dionizyjskie upojenie (Feniks z popiołów, Wieża Babel, bo ja musi być stale burzone i odbudowywane), przybór mocy, zgodność chceń świadomych z nie.. i z prawdą (samokontrola, samoświadomość). To świadomość prawdziwa, a nie iluzoryczna. Prawda widziana własnymi oczami kontra Szatan srebrnrgo ekranu. Ludzie, Szatan ma władzę iluzoryczną.
To są cnoty i wielcy nosiciele cnót. Jak powstaje ostatnia (ja, samokontrola) na styku gałęzi wierzb i prądów głębi to opisane Wywoływanie zdjęcia czynu - tafla, w której moce się przeglądają i ujmują nie za mocno.
Może to Jezus (syn, córka), czyli Dziecko, albo Dzieci Bliźnięta(Kupała, Dziewanna). Dziecko krąży między Ojcem, a głębią Matki(Duch św.). Nie jest ono tylko ja. Jezus nie jest tylko świadomością (koroną), a czymś więcej. Jest śpiącym ziarnem też, wędrujący opłatek, lustro-gąbka, Jaźń-Podróżnik między koroną a korzeniami, dusza, esencja. Życie pomiędzy biegunami (bytu).
Więc z potworności życia - kochać i kochać i pożerać mięso - zwierzęta wychodzą czystsze, ludzie mniej, bohaterowie życia jak Jezus, Rama - prawie zwycięsko. Jezus nie chciał pomocy zwierząt jak Rama. Nie miał swojego Hanumana. Był przecież chodzącym drzewem. Więc może jednak Pani Roślin i Zwierząt pomaga i jemu.

autor

Belamonte

Napisany: 2021-03-28 Dodano: 2021-03-28 11:15:58

Ten wiersz przeczytano 894 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda Okazje Wielkanoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie