dwa życia czasy

Zaczekaj, nie odchodź… proszę
Żadna chwila się już nie powtórzy
Przecież wiesz, wiesz to dobrze
Pochłania nas zamęt złowróżbny

Co się dzieje z nami… co się dzieje
Każdy w swą stronę konie goni
Razem, osobno, niby nic … niby…
A przecież odchodzimy od siebie

A przecież dopiero Cię odzyskałem !!

No mów !! krzycz na mnie !!
Niech z nieba się ogień poleje…
Niech krew zagotuje wspomnienie
Niech w Twych oczach znów zobaczę płomienie !

Nie zostawiaj mnie … nie odchodź…
…………
…Dokąd jadą te wszystkie powozy… ?
Na przystanku zostaje kolejny człowiek
Młody, stary, w ścisku samotny,
Tylko że on … nie otwiera powiek
………………& #8230;…….
Nic nie jest temu podobne…
Zapach, dotyk, oddechu szum…
Takie ciepło daje tylko człowiek
Więc to sen ! … więc Jesteś? - jesteś tu?

… to ktoś inny - Tyś snem… a dla mnie prawdy ból.

autor

Jaskier5

Dodano: 2006-05-22 15:01:40

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie