Dzieciństwo
Dzieciakom z dzieciństwa, które już "nieco" podrosły ;-)
Dlaczego sięgam często w tamte chwile,
które już przecież za mgłą się rozmyły,
kiedy przychodzą, zawsze drzwi uchylę.
Beztroskie lata, gdy tylko dopiję
pierwszą dziś kawę, znów będą cieszyły.
Dlatego sięgam często w tamte chwile
i pajdy chleba wspominam najmilej,
przez matkę dane, by głód ugasiły.
Z myślami przyjdą, znów im drzwi uchylę.
Dzieciom z podwórka imion nie pomylę,
wszak razem ze mną dzieciństwo tworzyły.
Dlatego sięgam często w tamte chwile.
Ciepłe kałuże, po których brodziłem,
i bose stopy, które chłód łąk piły,
kiedy znów przyjdą, to im drzwi uchylę.
Nad wspomnieniami znowu się pochylę.
Po raz kolejny jakże rozmarzyły.
Dlatego sięgam często w tamte chwile
i gdy znów przyjdą, to im drzwi uchylę.
Komentarze (93)
Zawsze warto do nich wracać.
Człowiek całe życie jest dzieckiem, dzieckiem się
rodzi i dzieckiem nieśmiało umiera. :) Fajny wiersz.
Pozdrowienia.
tak już mamy, że lubimy wspominać, a dzieciństwo jest
ulubionym okresem.