W dzień wyjazdu

Do P.

Ptrzyłam jak otwierasz oczy
widziałam wszystko w nich nawet
Nawet Siebie...
Chowałeś łzy żebym nie widziała
Sama płakałam.
Zapomniałam jak kiedyś było...dobrze?
ale nauczyłam się kochać...wspaniale!
Teraz kiedy podtrzymujesz moj świat malutki
Odchodzisz...na długo.
Począwszy od tęsknoty nie czuje w sobie nic pozatym -
Odnowiłeś całą mnie...i umre.
Pozwalasz na to tak swobodnie, łagodnie.
Nic nie widzisz bo daleko wzrok twój jest...
Za daleko by złapać mnie - uratować.

My

autor

zuzukama

Napisany: 2006-07-25 Dodano: 2006-07-25 16:16:44

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie