Dzika natura

Piękny wiersz, niech więc natura płynie w nas jak
najdłużej, serdeczności dla Ciebie :)

toczymy koło własnym strumieniem-i wytoczyłem plusa.

dziękuję, widzę, że nawet po kilku dniach trafia się
do wierszy:)

Z dziką rozkoszą przeczytałem, pozdrawiam:)

...czuję jak zegar szuka wskazówki..widzę ze ciągle
piszesz w swoim ciekawym stylu,pozdrawiam.

Pragnę już tylko otworzyć bramę
swoim kochanym żywiołom,
one potrafią poruszyć światem
i stworzyć obraz na nowo.

jesli pozwolisz ten wers zabiorę z sobą.

Bardzo ładny, ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)

Dziękuję za odwiedziny mojej rymowanki - wyliczanki.
Ot to taki utworek-potworek na totalny luz i
bynajmniej nawet nie staram się tutaj wmawiać
komukolwiek, ze to ma być ambitny wiersz. Takich
zresztą nie piszę.

Często właśnie tak mówimy,nie wszyscy tol
ubią,wierszem ciekawie rozwijasz
temat.Serdeczności:))

-i nie mów proszę – "mówiłam przecież,-
dzika jest twoja natura".

Widzę, że wena Ciebie nie opuszcza. Ładnie :) Już się
śpiewa...

dziękuję wszystkim za wizytę, buziole:)

Piekny wiersz ...wielki plusior

We mnie też jest jakaś...dzikość, więc znajduję w
wierszu coś dla siebie/ Pozdrawiam ciepło-:) Dobranoc
misiaalko:)

Miłość i niezależność - dla mnie tutaj wewnętrzna
walka tych przeciwieństw. Ładne rymy, melodyjnie
napisany, podoba się :)

Wiersz choć długi to jednak wciągający. Opowiadasz w
nim ciekawą historię ludzkiej natury i pragnień.
Potrafisz rozbudzić wyobraźnię. Miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)