Ech, ty
Wiersz z zakurzonej szufladki...
Jeden szept, to jeszcze nie wyznanie.
Ciepły oddech, to jeszcze nie lato.
Kolorami jesień sny rozdaje,
lecz mi szarość przypadła ostatnio.
Przeszłam parkiem po naszej alei
i na ławce przysiadłam - jak z tobą,
a ten wiatr się (tak nagle) ośmielił,
z moich oczu pozrywał różowość...
I ujrzałam, jak wrzosy radośnie,
w parach z liśćmi, tańczyły na klombach.
Białe piórko spod ławki podniosłam.
Ech, ty jesień - jakaś ty rozsądna.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2013-10-07 09:27:00
Ten wiersz przeczytano 4435 razy
Oddanych głosów: 99
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (97)
Jesień rozsądna, bo dojrzała. Cóż - pięknie i bogato w
Twojej szufladzie :) Pozdrawiam
Ech, Ty, Zosiaku, czekałam ponad dwa tygodnie, ale
było warto. Odkurzaj w tej szufladce częściej,
pozdrawiam:))
Jesień już na dobre zawitała ,
taniec wśród drzew rozpoczęła.
To czas kiedy pragniemy ciepła ,
czułości tak nie wiele,
Białe piórko rozsądnej jesieni rozświetliło szarości
snów. Pozdrawiam.:)
Bardzo dziekuje za poczytanie i wszystkie komentarze
:)
Zycze Wam milego dnia :)
"Ech, ty jesień - jakaś ty rozsądna." Przeczytałam z
przyjemnością. Serdecznie pozdrawiam
Czytam dzis kolejny wiersz o ciepłej i miłej jesieni.
Pozdrawiam
Pięknie jesienno melodyjnie w tych wersach i
zakończenie, zaskakujące, ale prawdziwe. Różowość i
szarość wspomnień mają, dla mnie, tu kluczową rolę.
Bez zerwanej różowości już nie ta puenta.
Bardzo uroczy wiersz. Pozdrawiam :)
Łażę i słucham jak szeleszczą liście, eh jesień taka
jak u Ciebie :)
Im jestem starszy tym bardziej dostrzegam fenomen
jesieni.
Kiedyś, jesień była dla mnie "końcem lata",
"początkiem zimy", "porą melancholi i deszczu"...A,
teraz?
Z każdym rokiem dostrzegam w niej coraz więcej
pozytywów.. (których wcześniej nie zauważałem)...
I to jest ku..a piękne!! :)))
pozdraiwam.
Piękny wiersz o figlach jesieni, o różnych warstwach
świata, przy czym szarość jest przejściowa i też jest
tylko jedną z powłok rzeczywistości, podczas gdy
jesień może być piękna. O czym wszyscy wiemy, a
wyklinamy, gdy ukrywa się pod warstwą szarości.
Jeszcze jeden obraz jesieni.
Można by je kolekcjonować.
Jeden szept to jeszcze nie wyznanie ale dobry wyznania
początek.
Pozdrawiam
U Ciebie słonko jest kolorowo i powiem Ci, że czasami
wiatr figle płata a jesień zawsze była i jest taka;)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
Bardzo rozsądna i piękna jest ta twoja jesień
Zosiu.Przeczytałam z ogromną przyjemnością.Pozdrawiam.
pięknie jesień jesiennieje,
liśćmi ściele dywan złoty
radość dzieci roześmianych
jak zbierają kasztany
Pozdrawiam serdecznie
jesienne rozmyślania moje klimaty
jestem pod wrazeniem barw i melancholii
pozdrawiam