Epitafium straceńca

Tak więc jestem
przegrany
beznadziejnie
Skuty, przeszyty dreszczem

Za cóż to cierpieć ?
Niewinny
bezwiednie
Szary, spokojny nerwiec

Nigdy nie żałuję
napominany
przezornie
Po prostu, tak się marnuję

Uniosłem już głowę
sterany
leniwie
Kiedyś widziałem tą drogę

Zaparty na dumie
wychwalany
przewrotnie
Ubożeję na rozumie

W pochodzie pomyleńców
przemilczany
bezużytecznie
Powiększam grono straceńców

autor

Adam Cray

Napisany: 2004-09-04 Dodano: 2005-03-19 21:59:44

Ten wiersz przeczytano 1039 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie