Fikcja
Bałam się zrobić krok.
Za rogiem może być przecież odpowiedź.
Tam mogę się tego dowiedzieć.
Tego, że to zawsze były fikcja i
nienawiść.
Bałam się nabrać powietrza.
Mogło się przecież okazać, że to
już ostatni wdech..
Bałam się spytać
co czujesz naprawdę.
Mogłeś przecież powiedzieć,
że to nie mnie wtedy kochałeś.
Zrobiłam krok, nabrałam powietrza.
Nigdy cię nie zapytam.
Niech mnie karmi nadzieja.
Tyle jest we mnie nienawiści.
Dlaczego cię kocham?
autor
Łucja
Dodano: 2008-08-12 12:21:12
Ten wiersz przeczytano 642 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ładnie napisany wiersz, chociaż mnie też ta nienawiść
trochę tam przeszkadza.
miłość nie wybiera...tylko jakoś ta nienawiść mi do
końca nie pasuje... ale widocznie chciałaś coś tym
wyrazić, tylko ja nie umiem wyczytać co? ładny wiersz