fotografia dnia i nocy

za oknem pochmurny dzień
żagli szarych mknące niebo,
niedomkniętych myśli szept
nieustanny życia bieg..
fotografia dnia i nocy

smutno tak i jakoś chłodno się zrobiło
zegar północ wybija..
drzemie me ciało oczy spać nie chcą
tesknotą pachnie noc

księżyc otacza opiekuńczym okiem me oczy
wzrok utknął na jego tarczy..
czerń dookoła i niema pustka
marzenia by jej twarz zobaczyć
i w lekki powiew nocnego spaceru
porwać jej piękno ,
unieś wysoko pod dach niebios

trwam tak w milczeniu..
ciszy płaszczem tulony wyczekuję na szepty
z głębi serca niesione ...

dzikie wino rozlewam do pucharu marzeń
spoglądając wciąż w niebo już snem uczesane ,
oczekuję na jej uśmiech ,aż rozbłyśnie wokół głuchej ciszy...
na jej dotyk migocących ust
na spotkanie wśród gwieździstych wróżb

trwam tak w milczeniu...

tuż obok płomień swiecy tańczy
rozświetla twarz byś mogła ją zobaczyć
cichuteńko wlepiony w fotografię nocy
tak by nie wypłoszyć jej z blasku miłości

czekam...

sen tuż obok kroczy...

wnet i świt wybuchnie światłem..

fotografią dnia i nocy..

autor

Synezjusz

Napisany: 2008-06-17 Dodano: 2008-06-17 21:39:05

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie