Fraszki (64)

Tak się szamocze,
bo wciąż kłopocze.

Umie rysować,
ale nie wykoncypować.

Kłopot niekiedy wielki,
zapuścić sobie kropelki.

Najpierw są ploty,
a później grzmoty.

Niby coś w dali majaczy,
ale miało być jednak inaczej.

Kandydatów wielu,
ale nie ku weselu.

Dla każdego dobra,
nad wyraz szczodra.
To się zemścić musi,
gdy kogoś diabeł skusi.

Łatwo przychodzi kłamanie,
gdy nikt w oporze nie stanie.

Niby siedzą przy stole,
a ręce trzymają w dole.

Małżeństwo trwało,
póki im zbywało.
Gdy się rozwinęli,
wtedy rozminęli.

autor

pani Mija

Napisany: 2023-11-20 Dodano: 2024-03-29 01:00:28

Ten wiersz przeczytano 145 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie