Garść miłości
Miłość – miałeś ją.
Chciałeś brać garściami.
Bałeś się jej, ale
byłeś odważny.
Kochałeś naprawdę.
Zabrakło zdecydowania.
Czerwone tulipany.
Dar czystej miłości.
Klipsy; hebanowe łezki.
Połówki księżyca.
Mrugały ognikami światła.
Kolor oczu ukochanej.
Platoniczna miłość.
Była czysta i piękna.
Zgubiłeś szansę która,
rozsypała się jak perły.
Przesunął się czas.
Wycięty kadr z filmu.
Pozostał gdzieś w myśli.
Na ekranie nowa projekcja.
Nowy czas życia .
Nowa rzeczywistość.
Obraz dorosłej miłości.
Wspomnienia zabrał czas.
Pozostała realność życia.
Zastanowienie – jedna,
czy dwie garstki ?
Komentarze (9)
Dobry emocjonalny wiersz z nutą refleksji, żal za
minionym czasem, który już nie wróci. Pozdrawiam
serdecznie:-)
zawsze żal utraconych doznań, ale czas można zatrzymać
tylko w wierszach, pozdrawiam
Bardzo ładny, emocjonalny wiersz. Miłość platoniczna
jest piękna, nie ma co żałować, że była, gdyby była w
realu różnie by to było. Ważna jest ta, co się
poświęca dla nas na co dzień. Serdecznie pozdrawiam.
Bogactwo skojarzeń. Oby tych garści dobrego życia jak
najwięcej. Życzę miłej niedzieli. Pozdrawiam :)
Z przyjemnoscia przeczytalam:)
Pozdrawiam:)
Trudno przeliczać miłość na garści, łatwo się z nich
usypuje...
Pozdrawiam z refleksją po czytaniu.
miłość to życie, najpierw uniesienie i wszędzie różowe
kolory-dzieci, szarówka dnia codziennego ale też
wypełniona miłością, inną macierzyńską.
Obowiązki i ich w domu spełnianie to też miłość.
Moja matka skończyła 13.12 85lat i taką normalną
miłością było wypełnione jej całe życie-jakże piękne i
wzniosłe-bo my dzieci możemy żyć
żal niedopełnionych chwil-tak miało być w jakimś
celu-czas dla malarstwa?
Pozdrawiam Mario:)
Refleksja przychodzi wtedy, gdy brakuje bratniej
duszy, ilość garstek bez znaczenia, ważne - że się
odmienia, a jeśli in plus - czego życzę serdecznie -
to niech żyje wiecznie.